به گزارش روز یکشنبه اگزیم نیوز، آخرین گزارش انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران که بتازگی منتشر شده حکایت از کاهش حدود ۲ میلیون تنی تولید فولاد میانی کشور به ارزش حدود یک میلیارد دلار در سال ۱۴۰۳ دارد، به عبارت دیگر ناترازی انرژی عدم النفع یک میلیارد دلاری به صنعت فولاد تحمیل کرده و از سوی دیگر به دلیل کاهش عرضه ناشی از کاهش تولید قیمت محصولات فولادی بویژه فولاد ساختمانی در ۲ ماه گذشته رشد چشمگیری داشته است.

اما محدودیت های برق و گاز مجال چاره اندیشی در این مورد را از فولادسازان گرفت.

براساس گزارش انجمن فولاد ایران، میزان تولید این فلز تا پایان سال ۱۴۰۳ در کل کشور معادل ۳۰ میلیون و ۲۰۰ هزار تن بود که حدود ۴۰ درصد آن در استان اصفهان تولید شده و کاهش تولید فولاد ایران تاثیر سو فراوانی بر اقتصاد استان گذاشته است.

هرچند در افق چشم انداز ۱۴۰۴، مقرر شده، کشورمان ۵۵ میلیون تن ظرفیت تولید فولاد داشته باشد و میزان صادرات فولاد به ۱۵ میلیون تن در سال برسد اما محدودیت های انرژی به سد محکمی در مقابل اهداف توسعه‌ای صنعت فولاد تبدیل شده است.

افزایش صادرات فولاد کشور به ۱۵ میلیون تن تنها در سایه افزایش تولید و رفع تحریم ها محقق خواهد شد و اگر برنامه ریزی ها در این مسیر انجام شود، می توان امیدوار بود که صادرات فولادی استان در سال‌های پیش رو افزایشی باشد، چشم اندازی که لازمه آن برنامه ریزی برای اصلاح قوانین دست و پاگیر صادراتی و ارتقا زیرساخت های تامین انرژی انجام شود.

آخرین داده‌های انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، حاکیست که در سال ۱۴۰۳، تولید ورق‌های گرم و پوشش‌دار به ترتیب با افزایش ۶.۴ و ۳.۱ درصدی به ترتیب به ۹ میلیون و ۱۵۷ هزار تُن و یک میلیون و ۷۳۶ هزار تُن افزایش یافته است.

براساس این گزارش پارسال میزان تولید تیرآهن کشور با افزایش ۱.۷ درصدی به یک میلیون و ۳۳۰ هزار تُن رسید که با توجه به تولید یک میلیون و ۳۰۸ هزار تُنی پارسال، افزایش ۲۲ هزار تنی در این بخش اتفاق افتاده است.

بیش از ۷۳ میلیون تُن کنسانتره در سال ۱۴۰۳ در کشور تولید شده که ۶.۷ درصد بیش از مدت مشابه سال پیش است اما در همین مدت تولید گُندله سنگ‌آهن تنها ۰.۵ درصد افزایش یافته و به ۶۲ میلیون و ۶۶۷ هزار تُن رسیده است.

تولید یکسال آهن اسفنجی ایران در سال ۱۴۰۳ که بیش از ۶۵ درصد آن در اصفهان تولید می‌شود با رشد ۰.۸ درصدی به ۳۳ میلیون و ۶۵۹ هزار تُن رسید و در حالی که رشد ۱۱.۲ درصدی تولید آهن اسفنجی در آمار هشت ماهه ۱۴۰۳ پیش از این اعلام شده بود، اما در چهار ماه آخر سال بر اثر اعمال محدودیت‌ های شدیدتر گازی، تقریبا این رشد زیاد خنثی شد.

کاهش تولید فولاد میانی

براساس آخرین گزارش انجمن فولاد ایران، در کنار افزایش تولید ورق‌های گرم و پوشش‌دار، تیرآهن، کنسانتره، محدودیت‌های انرژی، تولید فولاد میانی کشور را به شدت کاهش داده است.

بیشتر این کاهش در تولید شمش فولادی ناشی از تاثیر بیشتر محدودیت‌ برق و گاز در واحدهای کوچک و متوسط بخش خصوصی رخ داده است که تعداد زیادی از آن ها در استان اصفهان مستقر هستند.

تولید بیلت و بلوم با ۶.۹ درصد کاهش در ۱۲ ماه منتهی به انتهای اسفند ۱۴۰۳ به ۱۹ میلیون و ۵۲ هزار تُن و تولید اسلب نیز با کاهش ۳.۵ درصدی به ۱۱ میلیون و ۲۳۳ هزار تُن نزول یافته است تا میزان تولید فولاد میانی کشور ۵.۷ درصد کمتر از سال ۱۴۰۲ شود.

بیلِت و بلوم در تولید محصولات فولادی ساختمانی و اسلب برای تولید ورق کاربرد دارد و کاهش تولید این محصولات فولاد میانی بر محصولات نهایی تاثیر خواهد گذاشت.

ورود میلگرد به کانال ۴۰ هزار تومان و ضربه به صنعت ساختمان

بر اساس گزارش انجمن فولاد ایران، با وجود افزایش ۱.۷ درصدی تولید تیرآهن، تولید میلگرد، نبشی، ناودانی و سایر مقاطع طویل فولادی نسبت به سال ۱۴۰۲ کاهش داشته و این باعث ورود میلگرد به کانال ۴۰ هزار تومان شده است. اتفاقی که صنعت ساختمان را با چالش رکود بازار مسکن مواجه کرده و هزینه های پنهان و آشکار بسیاری از فعالیت های اقتصادی مرتبط با ساختمان را افزایش داده است.

میلگرد مهمترین محصول فولاد ساختمانی در داخل کشور است که تولید ۱۲ ماه آن کاهش ۰.۵ درصدی داشته و این امر در کنار افزایش قیمت ارز باعث ورود میلگرد به کانال ۴۰ هزار تومان در آهن فروشی ها شده و بر اساس گزارش انجمن فولاد ایران، در این مدت تولید میلگرد با روند کاهشی به ۱۰ میلیون و ۲۳۵ هزار تُن کاهش پیدا کرده است.

مقایسه آمار تولیدات ۱۱ ماه ۱۴۰۳ با تولیدات کل سال نشان می‌دهد که شدت کاهش تولید مقاطع طویل فولادی در آمار ۱۲ ماهه کمتر شده که یکی از دلایل آن بازگشت انگیزه صادرات توسط واحدهای تولیدی با اصلاح مقررات بازگشت ارز است.